1979 წელს, თბილისის „დინამოს“ ახალგაზრდა მეკარე ოთარ გაბელია მოსკოვის „დინამოსთან“ მატჩის დროს პენალტების სერიაში კარისკენ მიმავალი ხელზე ჯვრის გადასახვით გამოჩნდა. იმ დროის საბჭოთა რეჟიმში ეს ქმედება დაუშვებლად ჩაითვალა და სტადიონზე მყოფმა მაღალჩინოსნებმა მისი დასჯა მოითხოვეს.
ბატონ ოთარ, კარგი იქნება თუ გაიხსენებთ იმ ამბავს, პირჯვარს რომ იწერდით და სულმნათმა ჟიული შარტავამ რომ გიხსნათ... - მაშინ არ შეიძლებოდა ამის გაკეთება, მაგრამ პენალების პერიოდში პირდაპირ მე მომაყენეს კამერა და რომ მივდიოდი კარისკენ იმიტომ, რომ მწამს და ვარ მართლმადიდებელი, პირჯვარი გადავისახე. მოსკოვის "დინამოს“ ვეთამაშებოდით და გავიმარჯვეთ. იმჟამინდელი საბჭოთა შსს-ს გუნდი იყო და სტადიონზე თადარიგის გენერლები იყვნენ. მათ უთქვამთ, ოსტატობამ კი არა, ღმერთმა გაამარჯვებინაო... ვუთხარი ზუსტად ღმერთის ნება იყო და ჩემი პატარა ოსტატობა-მეთქი... მერე ჟიული შარტავა მოვიდა ბზაზე, - რა ვქნათო? შენს დისკვალიფიკაციას ითხოვენ, ერთი ამბავია ატეხილიო. როგორც გინდათ, ისე გადაწყვიტეთ-მეთქი. რაღაც მოვიგონოთო. 1979 წელი იყო, მაინც ახალი ვიყავი "დინამოში,“ მანამდე კარში დათო გოგია იდგა და გადაწყვიტეს ეთქვათ, რომ ახალბედაა, ინერვიულა და ამის გამო ოფლი მოიწმინდა, მაგრამ პირჯვრის გადაწერა გამოგივიდაო... მე ჩემი გავაკეთე და რაც უნდათ, ქნან, დისკვალიფიკაციას მთელი ცხოვრება ხომ არ მომცემენ-მეთქი?! მოკლედ, წერილიც გააგზავნეს, რომ დავსაჯეთ და პირად საქმეში საყვედურის შევუტანეთო. მოკლედ ასე დააჯერეს ისინი და ასე გადამარჩინა ბატონმა ჟიულიმ.